توسط محققین دانشگاه بیرجند صورت پذیرفت:
تعیین رابطه رانش و کوتاه شدگی به کمک بازسازی حوضه، جهت میزان تغییرات نرخ همگرایی
به گزارش روابط عمومی دانشگاه بیرجند، در این رساله بخش شمالی پهنه زمیندرز سیستان در خاور ایران طی زمان سنوزوئیک مطالعه موردی شد.
گستره مورد پژوهش در خاور ایران و در ایالت ساختاری سیستان قرار دارد و در این پژوهش دو مقطع زمین شناسی با روند شمال خاور ـ جنوب باختر جهت مطالعه انتخاب گردید.
مقطع (الف) با روند N60 از روستای نازدشت در باختر تا خاور روستای مشوکی در خاور و مقطع (ب) با روند N55 از روستای تیغ نوآب در باختر تا جنوب روستای سورتیغ در خاور، هر دو به طول 40 کیلومتر انتخاب شده است. مطالعات بر روی میزان کوتاه شدگی و رانش صورت گرفته در طی فرگشت ناحیه و همچنین میدان کرنش نهایی و عدد جنبش شناختی تاوایی انجام شده است. براین اساس نتایج میزان کوتاه شدگی و رانش در واحدهای مختلف سنگی ( و با استفاده از ساختارهای سطحی) در این دو مقطع ارائه شد.
همچنین تغییرات میزان کوتاه‌شدگی و رانش، نشان از کاهش نرخ همگرایی به صورت نمایی از زمان آغاز همگرایی تاکنون است. به گونه‌ای که میزان تغییرات کوتاه شدگی ناچیز، اما میزان تغییرات کاهش رانش سریع تر می باشد
دکتر محمد مهدی خطیب و دکتر ابراهیم غلامی استادان راهنمای این رساله بودند و دکتر محمود‌رضا هیهات، دکتر سید‌مرتضی موسوی از اعضای هیأت علمی دانشگاه بیرجند و دکتر شهرام شفیعی بافتی (عضو محترم هیات علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان) داوری این رساله را برعهده داشتند.
